RHOPALICI Versus

RHOPALICI Versus

dicti a Graeca voce ῥοπαλὸν, clava, quam massucam Galli vocant, a monosyllabo incipiunt, quod est veluti caput massucae. Ut in hoc versu,

Spes Deus aeternae est stationis conciliator.

Et apud Homer. Il. γ. v. 182.

Ω᾿ μάκαρ Ἀτρείδη μοιρηγενὲς ὀλβιοδαίμων etc.

Vide Salmas. ad Solin. p. 1317. Huiusmodi metrô scripta oratio adicitur Ausonianis operibus: quam licet illi non vindicet, indignam tamen vel illius ingeniô, seriô tandem Christianô, non putat Barthius, quod curiosum fuit Grammaticas res versibus commendare et immiscere. itaque vel animi gratiâ, vel ad exemplum ludentium aliorum potuit et tale quid otiosus scripsisse, cum licentiae etiam Poeticae generosum Christi praeconem agnoscant. Hactenus ille, Animadv. ad Statium, Thebaid l. 2. v. 242.